از مجموعهء «کليد آذرخش»
زبان آب و گياه را از تو آموختم
تا انسان را
(که بر کنارهء جهان
سفره گسترده و
بخت می فروشد
يا بر کرسی خطابه شعر و سرود می خواند)
چشم در چشم بنگرم.
اين توئی که رمزها را به سرانگشت شعبده می گشائی
و از هر جعبه خبری شگفت بيرون می کشی
آنسان که جنگل و دريا و مردمان
همه در گفتگوی تو معنائی پذيرفتنی می يابند
توئی که
در ازدحام جنگل
چشمه ها را می يابی
و در دريا
جزيره های مرجانی را
نشانم می دهی
به فرمان تو
از قهری تاريخی
(که از دل تا چشمه
همه
قلمروی اوست)
در می گذرم
و انگشتری ِ آشتی را
از گنجهء خاطرات بيرون می کشم
توئی
قافله سالار ِ کاروانی که
مسافر و راهزن اش
منم
و فقط با توست که به حيثيت ارتباط اعتراف می کنم.
1368
از ميان شعرهای
اسماعيل نوری علا
خانه:
تماس:
Fax: 509-352-9630